«« archivering, informatie & taal

De poststroom onder spanning!

global edutainment ontdek smartreading, de overtreffende trap van snellezen! voor ipresentatie klik op plaatje.....

global edutainment ontdek de workshops voor smartreading, smarttyping, communicatie & effectiviteit! voor webinformatie klik op logo.....

(1208-99 - 1312-31)

---

deze informatie wordt u aangeboden door leo hooijmans, lid van fmn

deze informatie is mede mogelijk gemaakt door global edutainment

---

Intro
De Poststroom onder spanning
De Post in een stroomversnelling
Nabeschouwing


-Intro-

Op voorstel van staatssecretaris Heemskerk van Economische Zaken is het kabinet voornemens om het laatste deel van de postmarkt -brieven tot 50 gram- te openen per 1 april 2009. (geen grap).
Tot op dat moment had postconcern TNT (vh PTT Post) het alleenrecht op deze markt. Door dit monopolie op te heffen neemt de keus voor bedrijven en goede doelen toe, kunnen zij goedkoper post versturen en ontstaan kansen voor nieuwe bedrijven.

Dit bericht deed me even terugdenken aan twee artikelen die ik in januari en maart 2000 gepubliceerd heb in Facto (facilitair vakblad). Is er sinds die tijd veel veranderd? Niet echt geloof ik. Alleen het levensonderhoud is voor iedere Nederlander veel duurder geworden. Eén van de redenen is mijn inziens dat de werknemers van de alle voormalige staatsbedrijven er niet beter op geworden zijn. De concurrentie voor een werkplek is harder. De voormalige nuts-/nuttige bedrijven sloven zich uit om zoveel mogelijk mediamiddelen te gebruiken om gebruikers over te halen bij hun klant te worden. Ik zie het nut er niet van in om een voetbalclub te sponsoren, zoals bijvoorbeeld een bedrijf als Nuon. De energiegebruikers hebben daar niets aan. Al die reclame vervliegt als sneeuw voor de zon.
Mijn mening verder uitweiden doe ik nu niet. Net had ik het over een paar stukjes uit Facto uit 2000. Hieronder zet ik ze nog eens neer. Eén op éen. Aan het eind schrijf ik misschien nog een nabeschouwing. Lees eerst maar even en glimlach, hoop ik!

[naar top]


De poststroom onder spanning! - Deel 1

Facto januari 2000.
Post is een niet weg te denken cultuurgoed van ons geworden. De eerste Nederlandse postzegel stamt echter pas uit 1852 en onze PTT heeft maar een korte geschiedenis achter der rug. Het resulteerde van 1928 tot in 1989 onder de ministers van Financiën en van Verkeer & Waterstaat. In deze korte periode hebben veel Nederlandse woorden hun betekenis gekregen. Denk maar eens aan postkantoor, postauto, post-restante, postgiro, postbode, postcode, postorderbedrijf, luchtpost (eerst per luchtschip), enzovoort.
Door de ontwikkelingen in de informatietechnologie is de vraag of de PTT wankelt op zijn ‘postament’(voetstuk), …… of niet!
In augustus en september (1999) is er in Facto al aandacht gegeven aan cellulose- en digitaal papier. In deze en de volgende aflevering duiken we de postkamer in (en wat daarna komt).

Niet alleen uit onze tijd kennen we de postbode. In het oude Egypte, Perzië, China (allemaal ver voor onze jaartelling) en in Europa in de 12e en 13e eeuw bestonden er redelijk betrouwbare berichtendiensten. Twee van de betekenissen van ‘post’ is ‘wissel- respectievelijk pleisterplaats gevestigd aan de Romeinse postwegen’ en ‘samenvattende benaming voor de instantie belast met de overbrenging van berichten (brieven, briefkaarten, drukwerk) en goederen’.
Jarenlang is postverzending een nauwelijks veranderende werkzaamheid geweest. Natuurlijk kwam er meer massa en gingen de hulpmiddelen in techniek vooruit. Maar daarin was de Post alleen maar volger en zeker geen voortrekker.
Vanaf de beginjaren van computergebruik tot en met het heden worden brieven nog steeds afgedrukt, in enveloppen geschoven, dichtgelikt en in de brievenbus van PTTPost gestopt waarna ze met een vervoermiddel worden opgehaald. Eerst gaat het naar een Distributie-Centrum. Daarna per vervoermiddel van het ene DC naar het andere DC, waarna de brieven per vervoermiddel naar het plaatselijke verdeelcentrum worden gebracht, waar de postbode op de fiets(!) en met de hand de poststukken uitvent. Dit gebeurt met een ongelooflijke snelheid in vergelijking met de beginjaren van onze Tante Post. Technische hoogstandjes zorgen dat de briefpost in Europa binnen een/twee werkdag(en) bezorgd kan worden. De PTT kan hierop best trots zijn, maar ….. is het nog wel van deze tijd? Is het nog wel verantwoord om het in stand te houden als je kijkt naar het energieverbruik wat deze verplaatsing van cellulosepapier kost?

Nog niet blind, maar wel bijziend.
Heel lang heb ik het idee gehad dat mensen daar bijziend voor waren. Ik heb dat in de stukjes over cellulose- en digitaal-papier reeds beschreven. Op seminars en bijeenkomsten werd er al een aantal jaren over het belang van digitaliseren gesproken. Meestal kwam je van een koude kermis terug. Eén van de bijeenkomsten kan ik me nog goed herinneren. Op de ledenvergadering van de NVBA (Nederlandse Vereniging van BedrijvsArchivarissen) sprak men in oktober 1998 over het onderwerp: ‘Digitale duurzaamheid, hoe realiseer je dat?’. Je verwacht van gastsprekers van onder andere Rijkswaterstaat en DSM een flitsende LCD-presentatie. Maar niets van dat alles. Een trotse opmerking van één van de sprekers dat je de sheets zo mooi kan maken, in PowerPoint van MicroSoft, schiet volledig aan je voorbij als je de presentatie ziet op plastic sheets die stuk voor stuk op een overheadprojector moeten worden gelegd. Daarbij krijg je dan weer een kilogram cellulosepapier mee. Dit papier ligt misschien nog ergens tussen een stapel andere zooi. Of niet, want ik ben gewend de laatste tijd papier waar ik waarschijnlijk toch nooit meer zal inkijken direct weg te gooien. Door de digitale opslag van mijn agenda en mijn notities kon ik natuurlijk de datum (29 oktober 1998) en de namen en onderwerpen van de sprekers weer terughalen voor het schrijven van dit stukje. Het bestuur van de NVBA en misschien enkele toehoorders kunnen de presentaties van mevrouw H.A. Hokke, de heer T. ten Cate, de heer W.M.G. Bekkers en de heer J.H.E. Goutier in gedachten terughalen. Maar de meesten zijn de informatie al lang kwijt.

Beweging
Een paar maanden terug kreeg ik het gevoel dat er beweging komt in de massa. Met name de MailProfs (onderdeel van PTTPost) maken zich nu op om de komende digitalisering het hoofd te bieden. Ze boden in november 1999 een seminar aan in het techniekmuseum ‘NewMetropolis’. Een (w)aardige plek daar boven het begin van de IJtunnel in Amsterdam om over digitale postbehandeling te discussiëren. Ik was aangenaam verrast door het aantal deelnemers (ca. 175). Mailprofs trouwens ook. Aan de parkeerfaciliteiten, de begeleiding tussen de presentaties en de cateringfaciliteiten was duidelijk te zien dat ze overdonderd waren door zo’n grote belangstelling. Gelukkig werden minpuntjes van de voornoemde zaken geheel goed gemaakt door oude en nieuwe bekenden die ik op deze dag tegenkwam.

Van de vereniging FMN kon ik onder andere met Hidde, Ruud en Bé bijpraten. In de wandelgangen was het leuk om met mevrouw Verdoold over het onderwerp te kletsen en de gemeenschappelijke kennissen die we bleken te hebben. De dag werd helemaal goedgemaakt door Maud en Marjolein, journaliste en fotografe van het blad Mailpaper. Maud had me al eens een telefonisch interview afgenomen. Aan de telefoon was ze al erg sympathiek, maar in het echt was ze nog veel aantrekkelijker. Maud en Marjolein van vlees en bloed. Daar kan geen digitale foto tegenop. En een analoge foto zeker niet! Als we nu eens de kans kregen om door digitalisering meer tijd over te houden en minder kosten te maken, dan kan die tijd en de besparing wel eens besteed worden aan meer zakelijke bijeenkomsten met een sociaal tintje.

Zoals reeds vermeld zien een aantal leidinggevenden van Mailprofs brood in digitalisering. Met name van uw post. Zij stellen zich voor om voortaan uw post te ontvangen, uit te pakken, in te scannen, zo nodig te OCR-en (leesbaar schrift voor de computer) en het dan bij u per datalijn en/of een draagbaar medium (bijvoorbeeld CD) aan te leveren. Voor de grotere organisaties stellen ze dat voor om dat onder de uitbesteding van de postkamer te laten vallen.
Daar kennen ze drie scenario’s voor.
1. Onder management.
Uw postkamer, repro en/of archief komt onder een deskundige leiding van Mailprofs
2. Glijdende schaal.
Dat is langzaam wennen aan een complete uitbesteding.
3. Complete overname.
U heeft geen omkijken meer naar uw postkamer, repro en/of archief.

Het digitaal verzorgen van uw post valt hier goed in te passen. Om dit te verkopen was het ‘gratis’ seminar door de Mailprofs georganiseerd. Een aantal medewerkers bij Mailprofs kunnen dus slim vooruit kijken. Bij een ander aantal moet de knop nog wel worden omgezet. Bij de ontvangst werd er royaal meer dan 120 bladzijden cellulosepapier uitgedeeld. Onder andere de teksten van de presentaties in een glimmende map van Mailprofs. Dat zijn ze nog zo gewoon vanuit het cellulosetijdperk. Bijna een ieder die mij kent verwacht dan een de spottende opmerking of we dat niet op een CD kunnen krijgen. Dat doe ik dan ook en een oogopslag met volslagen onbegrip is nog steeds het gevolg. Het grote probleem is dat misschien een 20% héél blij met een CD zou zijn, maar 80% zal dan verstoken zijn van informatie. Voor mensen die iets uit willen delen een groot probleem. Vriendelijker zou het zijn om bij de ontvangst te vragen of men een papieren dossier wil meenemen en/of een digitale uitvoering op CD mee te nemen of direct (dezelfde dag) de digitale informatie per email te ontvangen. Beetje bij beetje groeit dat natuurlijk. Bij Mailprofs ook. Na het seminar heb ik een mailtje naar ze gezonden of ik de teksten via de Email kon krijgen. Direct daarna ontving ik antwoord dat de complete tekst binnen een week op hun webpaginas zou staan. Na vier weken nog maar eens per email navraag gedaan, waarop direct gereageerd werd dat er CD’s naar de aanvrager(s) onderweg waren. Deze werd een dag later door de PTTPost bezorgd.
Er zal nog veel water door de Rijn stromen’ voordat we helemaal uit de (cellulose) papierzee gered zijn.

In de volgende uitgave van Facto kijken we eens hoe de cellulosepost binnenkomt en wat er nodig is om het te digitaliseren.

[naar top]


De post in een stroomversnelling? - Deel 2

Facto maart 2000.
In de vorige aflevering is er een start gemaakt om u over digitalisering van binnenkomende post te informeren. Wat gaat er in de postkamer veranderen? Op een seminar van Mailprofs meldde mr. drs. Herna Verhagen dat de papierstroom alleen maar zal toenemen. Wordt het niet eens tijd dat men echt gaat automatiseren en digitaliseren. Waarom, wat, hoe moet het aangepakt worden en hoeveel kost het aan geld, tijd en inspanning?

Het is onmogelijk om bovenstaande vraag in het kort (zeg 2-3 A4jes) te beantwoorden. Om toch een poging te wagen kunt u onderstaande uiteenzetting lezen die geschreven is met de ervaring van ongeveer zes jaar ploeteren met scannen van inkomende post. Let wel, een zeer persoonlijke kijk op digitalisering van de poststroom van buiten naar binnen. Deze is namelijk veel moeilijker dan de poststroom van binnen naar buiten. Naar buiten is in het algemeen al voor een 80% mogelijk digitaal te archiveren en met een klein beetje gevoel voor digitalisering is 100% ook haalbaar.

De volgende aandachtspunten worden behandeld:
a. Waarom digitalisering van binnenkomende post?
b. Welke binnenkomende post wel en welke zeker niet scannen?
c. Consensus (eensgezindheid) in het bedrijf of de instelling
d. Hoe moet het aangepakt worden?
e. Wat kost het aan geld, tijd en inspanning?
f. Kunnen (moeten) anderen u helpen?

Waarom digitalisering van binnenkomende post?
Het digitaal voorhanden hebben van alle informatie en zeker ook de inkomende en uitgaande adminstratie heeft het voordeel, dat fysiek de post niet meer rondgebracht behoeft te worden. Als men tenminste voor centraal inscannen kiest. Dit kan ook gerust buiten het gebouw gebeuren. Mits goed georganiseerd is het document overal ter wereld benaderbaar voor de afhandeling. Voor flexibilisering van de werkplek (denk aan wisselwerkplekken en telewerken) is het zelfs een vereiste om de flexibilisering te bereiken. Papier in de vorm van cellulosemassa behoeft niet meer op locaties aanwezig te zijn daar waar de vierkante meters duur zijn. Een ander prettig bijkomend voordeel is dat er bij calamiteiten (bijvoorbeeld brand, wateroverlast, inbraak, enzovoort) er binnen een paar uur of dagen weer gewoon doorgewerkt kan worden. Ongeveer 75% van de bedrijven die een uitslaande brand achter de rug hebben overleven het niet ondanks de schade-uitkering. Het regelmatig (1x per dag tot uiterlijk 1x per week) kopieren van de harde schijf of serverbestanden is hiervoor van belang. Afhankelijk van het bedrijf of instelling bewaart men de kopie buiten de deur (in een banksafe) of zelfs op een ander werelddeel.

Consensus (eensgezindheid) in het bedrijf of instelling!
Een inventarisatie vooraf in de organisatie om met ieder belanghebbende af te stemmen wat belangrijk is voor de werkplek of de afdeling is van groot belang. Het zelf meedenken motiveert en geeft informatie vooraf die achteraf wel eens problemen of weerstand opleveren. De ondersteuning van het managementteam is van zeer groot belang. Zij moeten de leider van het projectteam volledige procuratie geven in de verwerking van het digitale postkamerproject.

Welke binnenkomende post wel en welke zéker niet scannen?
Als men de archiefwet en de belastingwet letterlijk neemt dan moet bijna alles wat de brievenbus, respectievelijk de postkamer binnenkomt bewaard worden. Onder bepaalde voorwaarden mag tegenwoordig bijna alles digitaal bewaard worden, mits men het op tijd weer zichtbaar kan maken.
Na de interne inventarisatie kan al snel een ‘digitaal’ handboek gemaakt worden met de zaken die bij binnenkomst wel of niet voor de scanner bestemd zijn. Ongeadresseerd reclamedrukwerk en reclamebrieven bijvoorbeeld worden direct weggegooid of worden uitsluitend op speciaal verzoek voor een functie en/of afdeling in natura doorgezonden. Informatie-aanvragen moeten worden geadresseerd ter attentie van een persoon of een afdeling. Informatie wordt bij voorkeur opgehaald van internet en direct digitaal gearchiveerd.
Verder moet er de keus gemaakt worden voor inscannen en bewaren of voor inscannen en direct weggooien. Indien de keuze bewaren is moet ook duidelijk zijn wat waar bewaard wordt en wanneer en hoe het orgineel opgehaald moet kunnen worden. Dit is allemaal sterk bedrijfsgebonden en kan dus per organisatie sterk variëren. Het kan zijn dat een organisatie kiest voor decentraal op de afdelingen of secretariaten inscannen in verband met vertrouwelijke informatie. De buurman kan wel eens kiezen voor centraal inscannen en het uitbesteden aan derden.
De keuze voor inscannen en direct weggooien heeft nog een bijkomend voordeel. Voorheen liet ik bij twijfel nogal eens informatie stapelen. In veel gevallen keek ik er niet meer naar om, maar na verloop van tijd zat er toch wel iets tussen wat ik dan op moest zoeken. De stapels troep zijn inmiddels uit het zicht en als ik toch iets nodig heb laat ik de computer op dossiernaam en/of in de tekst zoeken. Een fluitje van een cent. Over de ruimte die dit op de harde schijf inneemt zo meer.

Hoe moet het aangepakt worden?
Succesvolle voorbeelden zijn er nog weinig. Een groot aantal bedrijven is gestart. Bij velen is de experimentele fase nog volop aan de gang en sommige zijn wel succesvol, maar alleen nog maar op deelgebieden van de totale digitalisering.
Als men reeds goede hardware en software in huis heeft, moeten er bij de instellingen voor het scannen nog vele keuzes gemaakt worden. Dé software die een exacte kopie van een brief op het beeldscherm laat zien met daarbij een goede afdruk op cellulosepapier en daarbij de afbeelding in computertekst (OCR=Optical Character Recognition) wegschrijft én weinig schijfruimte opeist heb ik nog niet echt gezien.
Belangrijk is daarom eerst te onderkennen waarom de scan gemaakt wordt. Gaat het om tekstinformatie of gaat het om een afbeelding. Ieder scan is voor de computer in eerste instantie een afbeelding. Daarna kan er door middel van OCR-software een tekstdocument van gemaakt worden.
Voor onze Knipselkrant ten behoeve van onze cursusdeelnemers, relaties en zakenvrienden scannen we veel vakinformatie in. Op een scaninstelling van 300 dpi (dotch per inch) is een kleurenscan van een A-4 gauw een 25-30MB. Kaal wegschrijven in PDF (Portabel Document File) comprimeert dit naar 10-15MB. Het voordeel van het wegschrijven in PDF is niet alleen dat dit direct comprimeert, maar een ieder mag een gratis leesprogramma op zijn PC gebruiken om de informatie op het scherm te kunnen zien. Op dit moment heeft u een exacte kopie van het orgineel, maar de weergave is traag. Zeker als het op een iets oudere PC met een ‘langzame’ processor plaatsvindt. Voor tekst-informatie of om op woorden te zoeken heeft u nog niets aan dit dossier. Daarvoor moet er een OCR-sessie plaatsvinden. Hiervoor ken ik twee systemen. Een ‘normale’ OCR. De tekst wordt dan omgezet naar vector georienteerde computerletters. Hierbij wordt de inhoud direct naar een 500-700 Kbyte verlaagd. Een ander voordeel is dat de letters op het scherm er scherper zullen uitzien (ook als er sterk wordt ingezoomd). Men kan de tekst kopiëren, corrigeren en men kan op tekstinhoud zoeken. Het nadeel is dat het de authenticiteit van het orgineel meestal sterk wordt aangetast en er veel zichtbare correcties moeten worden aangebracht. Vooral plaatjes en logo’s moeten het ontgelden. Een computer kijkt met andere ogen naar teksten en plaatjes dan mensenogen. Als je een scherpe heldere tekst hebt bakt het OCR programma er soms niets van en soms wordt een groezelige kopie of een slordige fax naar een prachtig computerdocument overgezet. Er is ook een ‘speciale’ OCR mogelijk. Deze laat de tekst en afbeeldingen intact en schrijft in een onderliggende laag de vectortekst weg. Hierbij blijft dan nog ca. 800-1000 Kbyte op de harde schijf staan. Voordeel is dat je op woord kan zoeken en de tekst naar een ander document kunt kopiëren. Bij een 100% instelling op het beeldscherm kan je de afbeelding zeker een exacte kopie van het origineel noemen. Bij het afdrukken en zeker bij het inzoomen op het beeldscherm blijkt dat de scherpte vooral van de letters sterk minder is.
Bij binnenkomende post maak ik meestal gebruik van het laatste voorbeeld. Bij het opslaan van naslag-informatie ga ik een stap verder en kopieer de tekst uit het OCR document en de plaatjes naar een tekstprogramma. Dit tekstdocument is dan ca. 200-300 Kbyte. Daarna in PDF afgedrukt blijft er nog maar een 10-100 Kbyte over. Dit is dan een document die niet meer een exacte kopie is van het origineel, maar wel alle informatie bevat om het duidelijk te kunnen lezen op het beeldscherm en er op woorden in te kunnen zoeken.

In onze kleine organisatie met medewerkers en partners waarvan de neuzen allemaal dezelfde richting heen staan is het natuurlijk iets eenvoudiger dan in een organisatie met meerdere werknemers. Ook het Macintosh-platform werkt wat gebruiksvriendelijker dan het meer voorkomende Windows-platform. Zodra er sprake is van een directiesecretariaat en afdelingen voor verkoop, administratie, techneuten, enzovoort is het verstandig om een zogenaamde workflow- en/of postregistratie-programma te implementeren. Voorbeelden zijn Lotus Notes en Decos software. Binnenkomende en uitgaande post kunnen van de aangesloten PC rechtstreeks in het systeem worden ingevoerd. Daarbij kan men aan de documenten nummers en notities hangen en de afhandeling kan worden geprogrammeerd. Hierdoor kan de voortgang van de documenten-stroom beter worden beheerst.
Grappig was dat bij de (uitstekende) presentatie bij Decos door Margreet Ruysbroek en Patrick Crooijmans, Patrick de opmerking maakte liever geen gebruik te maken van de PDF mogelijkheid om documenten weg te schrijven in het systeem. Dit omdat het teveel ruimte zou innemen. Zo zie je maar weer dat een jongeman al weer snel een opmerking plaatst die in de snelle wereld van de informatietechnologie verouderd is. Ik weet niet zeker of hun scan-module zuiniger of grover met de ruimte op de harde schijf omspringt. Ik weet wel dat hun standaard tekstverwerker driemaal zoveel ruimte inneemt dan dat je het in PDF wegschrijft, want ik gebruik dezelfde tekstverwerker.

Wat kost het aan investering, tijd en inspanning?
Scanners zijn er te koop vanaf fl. 150,00 tot en met fl. 30.000,00. In 1993 kocht ik een scanner voor ongeveer fl. 2.500,00. In 1998 verwisselde ik hem voor een scanner van ongeveer fl. 800,00 (met een papierinvoer van fl. 700,00) die meer kon. De scanner bevalt me wel, maar de sheet-feeder is meer een shit-feeder en kan me gestolen worden. Voor een decentrale plek in een grotere organisatie hoeft de scanner niet meer dan fl. 1.000,00 te kosten, maar voor een centrale scanner moet er grote aandacht zijn voor de snelheid van de documenten doorvoer.
Dan komt u terecht bij machines boven de fl. 10.000,00. (januari 2000)

Software is er voor ieder platform in verschillende soorten en prijzen. De Acrobat programmatuur die wij in onze organisatie gebruiken voor het archiveren van uitgaande post, het scannen van binnenkomende post, het omzetten naar OCR, het combineren van dossiers kost nog maar rond de fl. 400,00 voor één PC (voor meerdere licenties geldt natuurlijk een lagere prijs per PC). Rond 1990 kostte deze software (in een experimentele kwaliteit) minimaal fl. 15.000,00. Om de dossiers te lezen kost het zogenaamde Reader-programma niets. U heeft het naar grote waarschijnlijk al op de PC of minimaal op een van uw software CD staan. Zo niet is het gratis op te halen van www.adobe.nl.
De kosten van hard- en software zijn in verhouding van de tijdsbesteding en inspanning van ondergeschikt belang. De tijdsbesteding van intern en extern personeel is meestal groter dan optimistisch gestemd management verwacht. Maurice de Hond meldde recent in een seminar dat IT-projecten driemaal zoveel kosten, driemaal zolang duren en driemaal minder opbrengen dan gemiddeld wordt verwacht. Negen van de tien keer komt dat door een verkeerde en/of te korte voorbereiding.

Kunnen (moeten) anderen u helpen?
Men kan twee soorten hulp aanspreken. Informeer voordat uzelf een proefproject opstart in uw netwerk of anderen al geheel of gedeeltelijk hiermee door de bocht zijn. Van leveranciers ontvangt u alleen positieve berichten, maar ervaren gebruikers kunnen u ook de valkuilen aanwijzen. Door schade en schande wordt men wijs. Maak gebruik van die schade en schande die anderen wijs gemaakt hebben. In een goed communicatiesfeer is dat zeer goed mogelijk. (leo@hooijmans-noordwijk.nl)
De tweede mogelijkheid is om van leveranciers keihard te eisen om informatie en administratieve gegevens digitaal aan te leveren. Als u in offertestadium aangeeft dat de leverancier die correspondentie, technische informatie en tekeningen in bijvoorbeeld PDF kan aanleveren een stapje voor heeft bij de keuze dan scheelt u dat tijdens en na de opdracht veel scan-werk en ruimte op de harde schijf. Een document rechtstreeks uit de tekstverwerker naar digitaal papier kost niet meer 8-10 Kbyte, terwijl een ingescand document toch minimaal 100-200 Kbyte zal zijn. (voor zolang de IT-ontwikkeling dit gegeven niet inhaalt!!)

[naar top]

Nabeschouwing: Ja, lachen. Inderdaad, grotendeels niets veranderd (februari 2009). Op de prijzen van scanners, programmatuur en overige hardware na. Sneller, inhoud groter, in m3 kleiner. Ik heb me inmiddels afgeleerd om naar digitaal te vragen. In de tijd dat je erover denkt te bellen of een email te zenden, scan je het tegenwoordig supersnel in onder hoge kwaliteit en met een minimum aan data-inhoud op schijfruimte die gigantisch is gegroeid. Er zijn wel contrasterende zaken. Je haalt bijvoorbeeld van de bank de afschriften digitaal op, die je daarna voor je boekhouder uitprint, omdat die de stukken nog op papier wil zien. Dat komt omdat ik niet van boekhouden hou, snap je! Of niet? Maakt niet uit over 10 jaar schrijven we dit stukje nog eens ;D Dit is wel geschreven voor lezen op de PC en/of smartphone. De reacties heb ik al gehad. Waarom gebruik je zo'n groot letterfont? Nou simpel, omdat mensen altijd klagen dat het zo moeilijk lezen is van het scherm. En omdat mensen nu aan het wennen zijn om, op elk moment van de dag, iets op te willen zoeken op hun smartphone (telefoon bijdehand). Tenminste die bij de tijd zijn!

[naar top]

Dit document niet uitprinten, aub. Denk aan het milieu en uw onkosten.
Wilt u het nog een keer lezen maak een bladwijzer (favoriet).
Wilt u het artikel door een ander laten lezen, stuur een link door.

---

deze informatie wordt u aangeboden door leo hooijmans, lid van fmn

mede mogelijk gemaakt door:

global edutainment ontdek smartreading, de overtreffende trap van snellezen! voor ipresentatie klik op plaatje.....

global edutainment ontdek de workshops voor smartreading, smarttyping, communicatie & effectiviteit! voor webinformatie klik op logo.....

(1208-99 - 1312-31)